A aldraxe proverbial da preguiza nas dúas versións españolas de The Way to Wealth de Benjamin Franklin

Abstract

A admiración que destilou no seu tempo e durante o século XIX o bo sentido común das obras de Benjamin Franklin (1706-1790) plasmouse na tradución dos seus libros a un considerable número de linguas. The Way to Wealth (El camino de la fortuna o Cómo hacerse rico), publicado en 1758, contén máis de cen máximas que instan ao traballo honrado, á orde e ao aforro, condenando calquera sinal de preguiza ou desidia. O noso corpus nútrese dunha selección de trece aforismos que teñen relación precisamente con este vicio que condena á miseria, a preguiza. En cambio, o home de ben que aplique as virtudes contidas en The Way to Wealth, aconselladas a modo de refráns, verá, segundo o autor, prosperar esplendidamente a súa economía. Pretendemos analizar, dende os puntos de vista tradutolóxico e contrastivo, o corpus de dúas traducións españolas deste libriño de Franklin: unha anónima, publicada en Barcelona, en 1891; e a de Alberto Lena de 1999.

The works of Benjamin Franklin (1706-1790), brimming with common sense, were so admired during his lifetime and throughout the 19th century that they were translated into several languages. The Way to Wealth, published in 1758, contains more than one hundred aphorisms encouraging honest work, order and frugality, and condemning sloth or laziness. Our aim is toexamine a corpus of Franklin’s proverbs related to idleness, a vice which leads to poverty— whereas people who apply the proverbial virtues in The Way to Wealth will see their economy flourish. The corpus we have chosen is selected from two Spanish translations of Franklin: an anonymous translation published in Barcelona in 1891 and the 1999 translation by Alberto Lena.